Willem, de zoon van Mien

Willem, de zoon van Mien

Waarom was je moeder zo bijzonder?

Mijn moeder (Wilhelmina Antonia) roepnaam Mien was sowieso een bijzondere en met name dappere vrouw. Ze werd op jonge leeftijd (42 jaar) weduwe met drie kinderen van 14, 12, en 2,5 jaar. Ik ben de jongste uit het gezin en ben ook het langst met haar samen geweest. Mijn broer en zus gingen al snel trouwen en het huis uit.
In mijn beleving stond mijn moeder altijd voor ons klaar en zorgde ervoor dat ondanks dat we het niet breed hadden we allemaal aan niets tekort kwamen en goed terecht zijn gekomen. Haar zorg ging altijd naar ons uit en ook later naar de kleinkinderen. Er mocht altijd veel bij ons en dat voelde zorgeloos en fijn. En dat zorgeloze gevoel is zo zeldzaam en heb je niet vaak. En wat ik zo bijzonder aan haar vond is dat ze altijd gaf en er weinig voor terug vroeg. Als ik  het goed had, had zij het ook goed. Ik kan me bijvoorbeeld nog goed herinneren dat ze altijd dezelfde winterjas droeg (17 jaar) en dat ik om de zoveel maanden nieuwe  kleren kreeg…  In alles ben ik niets te kort gekomen al deed ze naar mijn mening zichzelf te vaak tekort.

Waarom was jullie relatie zo bijzonder?

Als ik terug denk aan mijn jeugd en van school kwam tussen de middag stond het eten klaar (gebakken balkenbrei) en in de middag van school was er een kopje thee.
Het bijzondere aan die momenten waren de gesprekken die we voerden en ook het luisterende oor. Zij was altijd geïnteresseerd, had geen oordeel en dat voelde veilig.
Ook later als ik weer eens moeite had met mijn studie of relaties, bleef ze me steunen en aanmoedigen en ze was er voor me. Dat heb ik altijd zo bijzonder aan haar gevonden en dat voelt als een groot gemis….

Wat is het liefste dat ze ooit voor jou heeft gedaan, het meest bijzondere?  Dit kan echter ook iets zijn wat ze voor een ander heeft gedaan en waarvan jij vindt dat dat echt heel bijzonder is en haar zo typeert.

Ze heeft zoveel voor mij gedaan en voor anderen en met lief zijn doe ik haar zeker tekort. Mijn moeder was vooral een goed mens met een groot hart voor mij en ook voor anderen. Ze is helaas na een kort ziekbed in 1987 overleden, ze was toen pas 65 jaar. Het was een grote klap voor mij en voor iedereen die haar kende.
Toen ik samen met mijn zwager Jan het ouderlijk huis ontruimde, had ze al van alles weggegeven en kwamen we nog van alles tegen (heel bijzonder). Zo bleek dat ze jarenlang twee Forster Parents kindjes had geadopteerd, wat haar ongeveer 50 gulden in de maand moet hebben gekost, wat voor haar veel geld was. Zo bijzonder was mijn moeder, dat typeert haar en eigenlijk verdient zij een standbeeld…

3 Vinden dit leuk!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *